Alemlere Rahmet doğdu bu gece..
Cihan bu nurla aydınlandı..
Kalpler Seninle huzur buldu..
Sen ki bize yedi kat sema’dan
Miraç gecesi Namaz’ı hediye
olarak getirensin ey Nebi’m..
Öyle çok utanıyorum ki
Şimdi Sana nasıl utanmadan
Şefaat Ya Rasulallah diyeyim..
Senin ki nasıl bir imtihan Habib’im
Doğar doğmaz yetim kalıyorsun
doyasıya anne bile diyemiyorsun.
Bizler ne kadar nankör olduk böyle..
Annemiz yanımızda değerini bilmiyoruz..

Ya Rasulallah kuşu ölmüş
çocuk gibiyim bende..
Öyle üzgün, öyle yaralı..
Benimde rüyama gelip
sararmısın yaramı..

Duyuyoruz Habib’im..
Öyle bir kokun varmış ki,
Güllerden daha güzel kokarmış.
Ne zaman kırmızı gül görsem
Hep Sen’in kokun diye çekerim içime, bir parça da olsa kokunu duyayım diye..

Nasip olur mu Allah’ım
Habib’inin Ravzasına gitmek
Doyasıya ağlamak
Günahkar ümmetin geldi
Aç kapılarını Ya Rasulallah
diyebilmek..
Beytullah’ımın etrafında
’lebbeyk Allahümme lebbeyk’
diyerek dönmek..
Bir kez olsun örtüsüne yüz sürmek
nasip olur mu?
Bu dağlardan bile büyük günahkar olan kuluna ..
Kapında Sana sevdalı bir ümmetinde benim Ya Rasulallah
ne olur kabul eyle beni de
yanına..Köle olayım yanında..
Yeter ki beni al yanına..
Al beni yanına Ya Rasulallah..

Sonsuz Salat-u Selamlar Senin üzerine olsun Ya Rasulallah..

Vuslata Yolcu