Gidiyorum..
Hemde hiç kimseye haber vermeden alıp başımı gidiyorum..
Her seferinde seni
bana hatırlatan bu şehri terkediyorum.
Seni unuturmuyum
gittiğim yerde inan ben bile bilmiyorum..
Bildiğim tek bir şey var..,
Bana seni hatırlatan bu şehirde nefes alamıyorum..
Ne zaman evinin önünden
geçsem kapıdan senin
çıkmayışına dayanamıyorum..
Yüreğim kor gibi yanarken ben sensiz bu şehirde yaşayamıyorum..
-Senin kokun
-Senin gülüşlerin
-Senin kapımızın önünden geçerken çıkan ayak seslerin olmadan geceyi sabahlayamıyorum..
Evet gidiyorum..
Giderken, bu şehre sana döktüğüm gözyaşlarımı bırakıyorum yağmur gibi
yağsın toprağa..
Sırılsıklam ıslatsın kalpleri
bir olanları..
Ve her yağdığında güneş
çıksın ardı sıra..
Karanlık kaybolup gitsin uzaklara
kimseler üzülmesin
yaşayamadığı sevdalara..
’Kısmetullah’ deyip beklesin..
Gönlünü sükût eylesin..

Vuslata Yolcu