Beni hiç özledin mi?

Rüzgarın bulutları hoyratça savurduğu doğunun soğuklarında..
Bir çocuğun annesine kavuşmak için koşar adım yürürken nefes alıp verdiği soluklarında..

Beni hiç özledin mi..,

Yetim kalmış gönüllerin ummansız yanlızlığında..
Bir babanın oğluna ettiği
hayr, duasında..
Yağmurun yere düşmesini dört gözle bekleyen kurumuş topraklarda..,

Beni hiç özledin mi..

Gündüzün bütün yorgunluğu ile gecenin karanlığına kavuşmasında..
Bir teveccüd vakti dökülen tövbe gözyaşlarında..

Beni hiç özledin mi
Yazın ortasında tuttuğun Ramazan orucunda..
Ezan okunuyor mu diye beklediğin pencere kenarlarında..
Îmsak vaktinden iftara kadar hiç bir şey yememeğe dair
Rabb’ine verdiğin sözün sabrında..

Beni hiç özledin mi
Seher vakti Rabb’ine yönelmiş aciz kullarda..
Söylenmemiş, söylenecek hasret dolu kelamlarda..

Hüznü yüreğime düşen yar;

-Umudu bitmemiş sevdalarda
-Soğumaya başlamış çayında
-Sabah namazı ettiğin duanda
-Gözlerinin gözlerime ilk kez değdiği sokağının başında

Beni hiç özledin mi..?


Vuslata Yolcu