kangren geceyi yarasından
keserken
suskunluğum kurşun gibi
delip geçiyor
isyanlarımı şakağından
bir düş bozumunda harfler
isyan dolu cümlelere niyetleniyor


ruhuma çivilenirken acılar
intihara yelteleniyor gözyaşlarım
bir çocuk üşüyor göz bebeğimde
umutsuzluğa rehin cephelerimle
kimsesizliğime ödetiyorum sessizliği




ellerimi üşüten
iklimlerde duraklarken
acılarım kifayetsizce
gecenin tenhasına sızıyor
tüm benliğim sırılsıklam ıslanırken
iliklerine kadar üşüyorum





yalnızlıkları türetmiyen
cümleler taşsın satırlara
titreyen ellerimi üşüten harflere
umutsuz şiirlerin ağır işçisi
olmaktan yoruldum


şimdi tüm ağır sözcüklerin
yaralısı ruhum
geriye bir tek yalnızlığımın
kalabalık kederleri kaldı artık
sustuğum kadar üşüyorum
ve dağınık hayallerin sır düşlerine gidiyorum



MELTEM KINIC


Şiirime sesiyle hayat veren Hasan Karaşahin abime fon seçiminde Mine Gültepe ablama Teşekkürlerimi sunarım..