"Ben sana mecburum"
bilemezsin, demişti şair..
Mecburluğumuz Senin
yarattığın aciz kulunmuydu..
Neden aciz bir kula mecbur olacak kadar kör oldu gözlerimiz..
Her şey Sen’in izninle olurken
bir yaprak dahi Sen izin vermeden yere düşmez iken biz nasıl senden başkasına muhtaç oluruz..
"Ne olursan ol gel"
diyordu, Hz. Mevlana
-Ben yaralıyım
-Ben yanlızım
-Ben yorgunum
-Ben kimsesizim..
-Geldim kapına..
Yarama derman ol
Yanlızlığıma yoldaş ol
Yorgunluğuma vuslatım ol
diye çaldı bu garip kapını..
Kapıya vurmazsam açılmaz
kapılar bilirim..
Dua ile çalıyorum kapını haddimi aşarak Rahmet kapılarını aç "Rahman" Allah’ım.
Bizleride himayen altına al..
Sen ki kimsesizlerin sahibisin..
Ve ben ancak Sana ihtiyaç duyarım
Evet ben yanlızca Sana mecburum
ve bunu en iyi Sen bilirsin..
Bizleri, kimseye kendisine mecbur zannettirme..

Vuslata Yolcu