2
Yorum
8
Beğeni
4,9
Puan
934
Okunma
yoksullar yarasından doğar çok geçmez bir ben gibi görürler.
toprağın şerbetiymiş kan
zeytinin sırrı cennet
önce cehennemi döktüler.
korku erdi muradına
sakat umutlu çocuklar doğuyor şimdi
gölgesi cinnet.
hangi dildenim bilmeyin
adım insan.
göğe diz çöktüm
ezildin ey vicdan kendi kafesinde
ben artık düştüm.
/yüksel batu
5.0
91% (10)
4.0
9% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz