Büyük trajediler hüküm sürüyor orta/doğu mülkünde
Dramların gözyaşı çukurunda gömülen insanlığın üzerine..

Dirimi öldüren bana yaşamaktan bahsediyor.
Susturuyorum çaresizliğimi
Sessizliğimde kaç kez yırtıldı avazım bir ben bilirim.

Toprağın kokusu ölülerin cümlesi
Ne kadar çeksem içime
O kadar ölüyorum işte.

Doyduk diyor kuraklığın çatlakları
Kanla yapıştırmayın yeter..

Dizginlerini çocuklar topluyor atların
Belkilerini uğurluyor
Keşkelerini getiren gecelerinde..

Çok savaşız birazda barış şiirleriydik ağız dolusu ateş
Bir kuyu gözyaşıydık..

Ah...
Sakınmadan gözlerinin arkasındaki küçük şehri nasıl vurdular..

Beni yalanlada olsa yaşatın diyen umuda sarılan çocuğun.

Erken büyümüş gözlerin kabuğu cılız
Yüzü kara bahtından
Tenine geceyi bastırıyor çok kanadığında..

/

Petrol yanığı hayatlarımız
Bir bir sönüyor kuyularda..

Senin bir bildiğin yok ey hükmünü ölümden büyüten!

Orası dünyanın zenginliği değil
Orası dünyanın
kan merkezi
Dünyanın kanı buradan akıp yine buraya dökülüyor.
Ucuc ucuz
Nehir nehir..

Taşa sürüyor varlığımızı yine taş
Ah yine taş..
Dağda taş
Oyup oyup uyuduğumuz.

Senin çiçeğin benim coğrafyamda yetişmez
Benim çiçeğim çoktan eğdi boynunu utancından...

Körelmiş vijdanların çırasını yakmak için daha kaç kez sıkıştıracağız yüreğimizi yangınlara...
Ve
Canımızı süreceğiz mermi ağızlarına.

Su utandı diyordu şair.
Ateşte utandı ateşte
Bu arsız cehennemde.

/ yüksel batu