lorin..
sana göğsümde bir nal iziyle yazıyorum
bu şiiri
çukuru su dolan kalbimin her haresinde gezinen adınla başlıyorum
yine buna bin yıllık bir sûkutu kırdım
ateşte kaynayan gözlerimle
çünkü;
sana cezvesi sade bir acıyı sunamam.

dedim
af dilenmeli yıldız gülmüyorsa bir şiirden aya,
kara,koyu bezlerin yırtığını dikmek yaramayacak noksan hayatın.
bir adres sorulduğunda gösterdiğim ellerimi gönderiyorum bak,bu eller ki herkesin hüznüne bulaşmış.
yedi defa öldüğü, yedi bin defa susup ağladığı
ama sıra konuşmaya gelince kendini saklayan ellerimi.

lorin
gözlerinde gülen yurtsuzlara anlat
avuçlarını ev edinmiş kuşları öp
yolları güldür,beni ağlatan yolları
bu şiiri de al,bir azık gibi dağıt gök-yüzüne
beni hatırla parıltısında gülüşünün
- kalbimi sıkıştırdım iki cümle arasına
dünyanın duvarlarına sürtünüp,bir rüyaya soyunan yalın kalbimi.

-adınla başladığım bu şiiri,ellerimi kalbimi topla ve göm bizi ellerinin yazına..

/ yüksel batu