Okçular tepesinde olanlar bilmezken gerçeği
Ben yenilginin krallığında taç takıyordum.

Şimdi sureti olmayanların tarihini

Şu kısım şiiri tamamen farklı bir noktaya sürüklüyor. Ben Uhud'a gittim ve Okçular teppesine de çıktım. Onlar hangi gerçeği bilmiyor olabilirler. Ve yenilgi kırallığında taç takma... Ve bir sır var burada diye düşünüyorum. Şiirin bütününden farklı bir kısım ve tenakuza düşürdü beni. Tekrar baştan okudum, yine de çözemedim. Alın yazısını kaybetme olayı da bir muamma. Oturup sizinle şiir üstüne konuşmak gerekiyor uzun uzun ama bu da mümkün gibi gözükmüyor.
Güne seçilmiş. Kutluyorum.

Levh-i Mahfuz'da hıfz olunmuş bir eda ile biz










Evza Han tarafından 8/4/2014 12:30:49 AM zamanında düzenlenmiştir.

Biraz tanıdık geldi bu deyişin sûreti. Ki tanıdık gelen sîmâlardan taşınıp kuşanmadık mı rengimizi, uzleti ahvâl eylemedik mi kâlbimize..


"Önce kelimenin kibriydim.."


Önce buradan düştüm yola.. Ne az ne de uz, hepi topu buz.. Tüm bardağımız demin taraf kısmından dolup taşıyor ve şekersiz aksân ile hayata tutunmaya çalışan bir bünye. O kadar da kötülememek gerekir gerçi, hiç yoktan tadımız belli..


Sonrasında:


"Şiir zannıyla uyandırdı kimileri.."


İnce belli bardağın parmaklarımız boğumlarında titrediğini göremeyip benliğin düstursuz şâhikası deyi addedildik, oysa keremî olanı tercih ediyorduk..


"Ben yenilginin krallığında taç takıyordum.."


Böylesi de sesli değil. Anlattığım öyküde yenilgilere yer yok idi hâlbuki.. Tabiî şiir benim olsa idi .)



Okurken rahatsız olduğum bir kelimeye rast gelmedim ve mânânın bulandırdığı hiçbir söyleme.. Bunun için en çok teşekkür etmeli ve elbette ilk dizeden itibaren tüm hissettirdikleri için..



Dâim olsun.


Sevgiyle..