2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
924
Okunma
İste hepsi bu kadar
Ne kadar olsan da içine girdiğin şeyin
Hükmünce dünya
Ne daha az ne de daha az
Sevdiğin saydığın değer verdiğin
Ne varsa seni yaşatıp duran
O kadar kölesin
Kölelik insan olmanın bedeli
Zehirli şarkılar dinleyip
Aşk diye gönlümüze dolanan
Açlık olup içimize kemiren
Herşey bizim asıl musibetimiz
Oltaya takılı yarınlarla kandırılıp
Öldürülüyoruz yaşamak denen bu aldatmaca da
Bizi seçsin diye seçiciler
Kaderimiz olsun diye keder
Her dünyaya bulaşmayı istiyoruz
Mazur görülmeyecek kadar yalnız olduğumuzu
Bile bile hevesleniyoruz gülümsemeye
Turnalar yırtıyor gökyüzünü
Renk diye soluduğumuz ses diye giyindiğimiz her kelime yalan
Biliyorsunuz
Lağımın tirübününden ibaret dünya
Kokuşmuşluğun saf tuttuğu
Ölü kelimelerin hükümranlığında
Rezil rüsva can simidi.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz