1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1456
Okunma
Bir makinanın parçasıyız
Dönen dişlinin
Yani iki demir çentik
Ben sana demiştim
Duvarlar üzerimize yıkılıyor
Kalacağız küçük kırmızı yuvarlak bir ’company’ kutusunun altında
Ruhumuz ezilecek
Ellerimiz, yüzlerimiz; yağ, pas
Bir geminin makine odası
Geleceğimizi kirletiyor ağzımızın içinde dönemeyen dilimiz
Dalgaların azgın görünüşü niye korkutsun ki bizi
Bizim ellerimiz yağ, pas
Parçasıyız makinanın
Denizleri aşıyoruz
Derin mavi karanlıkları
Vardığımız yer birbirinden ayrılmış toprak parçaları
Bir avuç deniz bulaşıyor elime
Bir avuç umut
Belki karşılaşırız seninle bir yerde umudu
Saklıyorum birazını aklımın içine
Birazını avucuma
Dokunduğum yerde izi kalsın
5.0
100% (3)
Cevap Yaz