Artık sen hekimsin, dertleri ürküt;
Namlu gibi uzat başını oğul.
Yumruk olsun yürek, korkuyu korkut;
İman, sevgi doldur döşünü oğul.

Yüzünü ekşitme; herkese gül sen.
Eğriye yanaşma, hak yolu bil sen.
Ağlayan gözlerin sileni ol sen;
Yüreğine bırak yaşını oğul.

Bükemesin seni zalimler asla.
Sıkışırsa başın dağlara yasla.
Garip yanında ol gürleyen sesle;
Zalim başına vur taşını oğul.

Garibi, mazlumu ağlatma sakın.
İnsanlara kara bağlatma sakın.
Yürekleri dertle dağlatma sakın;
Kimselere yıkma kaşını oğul.

Millete borcunu ödemen gerek.
İnsanlığa adan, bilme dur durak.
Gönlü gözedeki su gibi berrak,
Pak tut hep içini, dışını oğul.

Dünya bu, karşına namert de çıkar.
Kancıkça duruşlar canını sıkar.
Vurur baltasını, gönlünü yıkar;
Sabret sen, kenetle dişini oğul.

Kısaca bunlardır öğüdüm sana.
Yaratılanı sev, can ekle cana.
Bir yüzü güldürmek değer cihana;
Yaz eyle milletin kışını oğul.


Tufani