Öğüt ve Dilek

Babadan kalmıştır:
Bu mirası al.
Annenin verdiği
Süt kadar helal.

Bir çöl dünya, su var mıdır vahada?
Ömür denen zaman an an aşınır.
Aha geldim, gidiyorum aha da!
Yalnız doğru ötelere taşınır.
Sor kendine; kalan nedir sahada?

Bir soylu sevdayla
Bandır özünü.
Tutku ile sevip
Yandır özünü.

Cellât asra isyan etsin yüreğin;
Özgür bırak, bir kükresin imanın.
Ruh yıkamak olsun yalnız ereğin:
Sevda büyüt, dök üstüne zamanın.
Gülistanda gölge olsun durağın.

Gün olur yol biter
O’na varılır.
Unutma! Gün gelir
Hesap verilir.

Tuzakları kaldırıp at yolundan.
Nefsini yen, lanet şeytan üzülsün.
Yürü Bir’e, dönme vuslat yolundan;
Defterine cennet ala yazılsın.
Dilerim ki sen uç sırat yolundan.

Doğrular, yanlışlar…
Hepsi senidir.
Bir kendine güven;
Özün kınındır.

Kamil Durmuş