4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1008
Okunma
Öyle tutuldum ki, öyle yandım ki
Sen olduğum sende beni pişirdim
Aşkın ateşinden öyle bandım ki
İçimdeki bende beni pişirdim.
Her yana örülmüş kalınca duvar.
Zemheri yol kesmiş, gelmiyor bahar.
Bir metruk şehirde ikametim yar,
Viran olmuş handa beni pişirdim.
Sen bende resimsin, sinemse tuval
Zaman dondu kaldı, kavuşmak hayal
Olmuşum hasretten kara yanık hal
Yılda, ayda günde beni pişirdim.
Yalpalanır gemim, kırık dümeni
Sağır sultanım var, duymaz figanı.
Hasret gayyasında yanar Tufani
Evvelde ve sonda beni pişirdim.
Kamil Durmuş
5.0
100% (4)
Cevap Yaz