yaprakların ilk uyanışı
karar verin yürüyecek misiniz
evet
sokağınızda eğim ileride bir deniz
sizi en son o resimde gülümserken görmüştüm
mavi bir yana
neşeliydiniz

biraz önce geldim aralıklıydı kapı
titredi perdeler oradaydım
uzunca
iki ayağı iki yana eğilmiş ölü idiniz
ziyaretinize geldim
basit şeyler söyledim ağladım kendime ağlar gibi size
refakatçi kuşlar doldu
onlar hiç ağlamadı bakmadılar bile bu yana
bir ara bıkıp balkondan aşağı sarktım
sana baktım kendime bakar gibi
duydum ki köşedeki satıcıdan
hala denize doğru yürüyormuşum

karar veremedim
ya derin bir mucize sağanağında yaşıyorsam
veya yaşamıyorsam diye
belkide benim bilmediğim bir yerde
başka bir ben
uyanırken
yalanlara bindirilip götürülüyormuşum

her ne ise ne
incelip koptukça dağılan parçalar karışmayı ve değişmeyi biliyorlar
sen istikamet verme
veren olur
söyleme
bilen olur
bir menekşe yada karanfil
sızlanıyorsa kendiliğinden

ziyaretinize geldim
çay içtik söyleştik
eski çağ yağmurlarının ürpertisi ve
ardı olmayan ilk insanın şaşkınlığı ile
ziyaretinize geldim
kuşlar vardı bizden önce
biliyorlardı
can uçurmayı düşünce.