Hayatı terkettiğin günlerdi,
Yaşadığın bugünler.
Kimsesizlerin herkesiydi sandıkların,
Vaktinde gelmeyen mutluluk kadar,
Uzaktı baktığın yarınlar.
Telafisi yoktu gidenlerin.


Hayata baktığın günlerdi,
Geçmiş dedikleri.
Gözyaşları kadar sahteydi acıların.
Kimisi yeni bir vedaya hazırlardı seni.
Kimisi haber ederdi bitenleri.
Başkasından çalınan bir hayat gibi,
Üzerine oturmazdı gülüşler,
Sahte bir gerçekle yatmışçasına.


Gerçekle yalanın birbirine karıştığı dünya
Tercih ettiğin yalanlar
Ve kaybettiğin her gece
Bir alacaklıydın yarından,
Hiçbir zaman ödenmeyen o borç,
En borçlu senmiş gibi hissettirdi kendini.


Bitmezdi bitecek denilen herşey.
Israr ettiğiydi insanın yaşadığı vedalar.
Özlediği ayrılıklar misali
Şimdilerde hazır değildi şimdiler.
Yarından korkan bir acemi
Ve sığındığı her limanda boğulan
Bir yabancıydı sanki.


Yalancıydı oysaların
Tutsağı olduğun özlemlerin kadardı.
Ve saatini doldurduğun bir ayrılıktı sevmek
En başta kaybettiğin.
Hayattı o.
Adına yakışmayan herşeyi yaşadığın,
Nefesti o.
Aldığın gibi seni terk edeceğini bildiğin.

Hayat yitirilen neşedeki her anı cehenneme çevirmişse,
Ya ateşe alış,
Yada ateş olmaya.

Vesselam.