1
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
1382
Okunma
geceleri kar yağardı yorgun kanatlarına göğün
üşürdük kuşların ellerinde
şarkılar duyardık alevli
aşk beyazdı
dışarıda ilk kıpırtılarını hazırlayan ayak izleri
saklı bir sevincin dokusuyla sokuldu cama
buz tutmuş sarkaçlardan damlayan
aşkı bulmaya
kapı aralandı soğuk düşler sonrası
bir avuç umut düştü yerlere
eski sarılışlar sahnesinden kopan
unutulmuş kederlere
mavi çiçekler dalgın köklerini ısıtıyor
toprağın dilinde baharın ağzı
dudaklarını süsleyip öpüyorlar alnından
boynunda sabahın yüzü
sabırsızlanıyor yağan karlar
gel
acılarını dök
içimin lambası ol bitme
ellerinden ellerime beyaz sür
kokun kalkmasın üzerimden
ve her sabah uyansın
kar kokusu yüreğimde.
Cevap Yaz