Ödünç alınan son kuruşla ödenen ilk kuruş arasında tabii muazzam bir fark vardır. goethe
Emrullah Süngü
Emrullah Süngü

Yengeç

Yorum

Yengeç

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

1451

Okunma

Yengeç


Seni bir gün mahşerin en kalabalık yerinde
Bir atla kaçırıyorum
Yelesi kırmızı, gözlerinde üç ton kirpik
Yanakları amiyane tabirle minder
Ben seni koala kadar seviyorum

Hastalıklar çıkıyor bir at üstünde benim bu düzensiz kışlamdan
Bugün İstanbul’a biraz sen yağıyor, biraz soğuk
Ben diyorum, bu Senegallilerde bir şey var diyorum
Sen bana bitter çikolatanın lezzetinden bahsediyorsun
Ben seni bir tuz kadar seviyorum

Yürüyoruz kapalı bir bulvarda
Pek de hastalıklı bir bulvar bu
Birkaç kukla bizim peşimizde, bizi izliyor
Ben yutkunarak konuşuyorum çünkü kelimeler boğazımda çok fit
Ben seni sokak sanatçıları kadar seviyorum

Biraz minder aldım elmalardan kalan
Burası Cezayir mi Tunus mu bilemiyorum
Lakin menekşelerden gelen bir parfüm kokusu
Bir kokusu ki, iki kere koklamadan olmuyor
Ben seni yollar kadar seviyorum

Biliyorum art arda gelen her kuş
Senin için bir katliamın eşiği demektir
Sözgelimi her katliam bir sinema perdesi kadar usulsüz
Yok oluş yokuşundan aşağı doğru tepetaklak yuvarlanırdım
Ben seni bir aysberg kadar seviyorum

Senin sesin bir yudum viski kadar acıyor
Gözlerini sorma ki kaşların var üstünde, biliyorum
Beni asıyorlar her gün kaşlarına ve
Sallanıyorum bir boğaz türküsü gibi her salıncak kadar eşsiz
Ben seni amansız bir intihar kadar seviyorum

Biliyorum, üşüyorsun
Oysa seni sevmek ki üşümenin dörtte üçü
Bu bir Kasım sabahı, yaz çıkageliyor her sabahları
Gecesi sönük kış
Ben seni dev imparatorluklar kadar seviyorum

Ben şair olursam çıkagelir tüm mutluluklar
Sen gelirsin yanıma ve kütüphanem olursun
Biz dizelerin kaldırımlarından içeriz üç beş bardak şarap
Donmamış bir kış güneşi kadar güzelsin
Ben seni çay kadar seviyorum

Arşınlar kadar yol yürüdüm mezarlıklar tarlasında
Bir kere diyorum, bir köpek beliriyor ansızın
Köpek de köpek ha, Sayın Tanrı’nın cezası
Birkaç özel kelimelerle zırhlanmış savaşa gidiyor
Ben seni yuvarlak masa şövalyesi kadar seviyorum

Hayli zor, biliyorum. Seni konuşmak
Seni sevmenin yarısı eder ben de yarası yoksa
Doğrudur, dörtte üçü üşümek ve gayet de rasyoneldir
Omzum var, omzum bir tüy kadar edepsizdir
Öyleyse, sen beni bir yengeç kadar sevmelisin şimdi!

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Yengeç Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Yengeç şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yengeç şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL