A benim sevgi çocuğum
Mavi bir Şehbal’in peşine saldığın
Semaya müptela uçurtmanı geri çek
Mutluluğun, özgürlüğün
Ve gönül zenginliğin rüzgârları satın alırda
Sevgiden yoksun
Ölü sevicilerin bedbin yüzlerine yansır
Kanatları kırık asi bir turna
Çirkin dürtülerine beşik olur
Solduruverir uykuların tılsımını
Sevgi kıvılcımı ile

A benim sevgi çocuğum gel!
Kalırsan eğer bir garip tecellidir
Ücra sürgünleri yaşarsın ıstırapla
İhtiyar kuşkularına uzattığın
Yıldız tohumlarına kızıp
Akla yabancı mantığa uzak
Sefalet çanağının dibine atıverirler seni
Elemli sıkıntılı geçen mevsimin ardından
Göğüslerinde yanardağ büyütenler
Dudaklarından lav kusarak
Anlamsız yangınlardan hoşnut olurlar

A benim sevgi çocuğum
İnleyen mısraların zaptını tut
Günü geldiğinde bezediğinde yıldızlara
Şiraz bahçelerinde açar nazlı bir gül
O vakit fani gölgene ödüldür
İçine biriktirdiğin sevgi

A çocuğum bana gözyaşlarını getir
Papirüslere donatacağım eşsiz iç çekişlerinle.