Bütün Analar bembeyaz yemeni
Babalar unutur mu gidip gidip de gelmeyeni
Gurbet içre gurbete düşmekteyiz topyekün
Yokluğun bizim yokluğumuz olduğunu unutarak

Bu sela’lar kimin kimi çağırıyor bu nidalar
Çözüldü dizlerimizin bağı buz tuttu ayaklarımız
Bu Aralık vakti ölüm gözden uçuşur
Melek’ül Meft ortada yok Cebrail konar kirpiklerine
Biz o ağıt senin bu ağıt benim dolaşırız
Bütün kuşlar sizi uçar baş ucunuz da topyekün

Kimlerin omuzundasınız heyhat bilmiyorsunuz
Türlü türlü musalla taşına uzattı sizi Hainler
Kast eyledi Yürek mülkünüze topyekün
Ay ve dolunay birazdan Yürek mülkünüze şafkır

Ey milletim Sen istediğin kadar haykır haykır haykır
Bir yılan kızgınlığı ile kalkmazsak ayağa topyekün
Çıyan sırtlan sürüsüyle aylardan başka bir Aralık
Keskin kayalıklardan vızıltılarla sinsice gelecek ölüm

Mehmet’im ötelerden konuşmak istiyorum
Yaşayan ölülerin düğümlenen diliyle
Ağla gözüm ağla ki derdi Devlet Derdi Millet olanı
Kara yere koydu Ecel
Cennete oniki güneş düştü topyekün .