١.
Gittin şimdi öksüz kaldı kar yağan istasyonlar
Ürpertiyor yalnızlık şimdi
Gecenin tenhasında figan düştü fiyakalı kentte
Bir dal kırıldı şimdi içimin semasında
٢.
Matem tutan kelebekler öldü prangalı baharda
Kimliksiz baharda kapalı panjurun arasından sızan güneşin hatır/na okudum yanık sesimden yasak bir dengbej ki
Belki de bir dengbej getirecekti seni bana
Dökerken dengbeji dur diyemedim dilimdeki yorgun sözlere
٣.
loma lımın neke xezalamın diyerek serzeniş sarnıçlarında buz kesildim öylesine ölümcül ki
Dini imgelerle süslediğim odama da anlatamadım derdimi
Attım içime
Herşeye rağmen nur kokuyor odamın çiçeği
٤.
Ben dağınık olsam da herşey yerli yerindeymiş onda
Gelseydin Haziran ayında ölürdük dünyaya
Serçeler de ölürdü
Ki yaşlandım , unutulmak ne acı , ya nasıl kıydık gözlere