Buharlaşan yarın misali,
Korktuğumuzdu bugün.
Yaşadığımız hayallerin ardı
Batan güneşin umutsuzluğunda saklıydı
Her gün bilemediği yarını,
Selamlardı sıcaklığıyla,
Cehennemi hatırlar gibi.
Yaşadığımız her oysa ;
Aslında sadece biraz eksikti

Eskiydi her sevda
Anılarda güzeldi yaşamak hayatı.
İpini kaçırdığındı her uçurtma
Bir yandan en özgürlüğü hatırlatan
Diğer yandan yalnızlığı sırıtıyordu sana.
Olmadığın bir aşktan.
Sığmayan yalanların uçsuz bucaksızlığından
Ve inanmak istediğimiz onlarca timsah gözyaşlarından
Geriye birşey kalmıyordu sanki

Kimsenin hatırlamadığı herkessin
Artık sende bir keşkesin
Kum saatinin azalan yanı olmak,
Nedir bilir misin ?
Geçen zaman benden sana
Kayıplara sığındığımız her yara.
Ellerimizden yitirdiklerimizi hatırlatıyordu sanki.
Adına aşk dedikleri ;
En büyük yalnızlıktı baktığımız.
Sessiz olurdu gidişler.
Hiç gelmeyenin hiç bilemediği gibi.

Yazılmış her sayfa
Hükmünü yitiren duygulardı sadece.
Bir yanının gördüğü aydınlık,
Diğer yanının karanlık olmasına yarıyordu sadece.
Ve buydu yaşam dedikleri iki yüzlülük.
Fazla olan maskelerin kadar iyi,
Eksik olan gerçeklerin kadar aciz.
Kötü olan herşey beyazdan lekesiz.
Kadın misali uğruna verebileceğin herşey.
Anne misali aradığın her sevgi ;
Dünden daha uzak,
Her gün kadar.
Bugünde yaklaştık ölüme.

Vesselam.