...



Hani diyorum
bir akşamüstü
heyecanlandırsa kirpiklerin şehri
ıslak, ruhsuz yalnızlığıyla
çıkarmasa seni kapı dışarı
caddeler, sokak araları
penceresiz evler
bir leşin son duasıyla
gömülse geri

kendini sokmuş akrebin zehrinin
son damlası iri bir gözü andırıyor
ruhunu giydiğin elbiselerin
hiç bilinmeyecek sırları dünyaya
açmayacağım geçmişin yaralarını
sevmem toprak deşen elleri

faydasız
kırık bir çocuk
sarkan öpüşlerden
geriye hikayeler
kumrengi
fosilleşiyor
buhar kokusunda
teninin ipeği

geriye kalan
vakitsiz
dikine saplanan acılar
peygamber dişi sabır
mülteci istekler
soğuk kanın
ölü mavi

dokunuşlarının tehlikesi
her düğünde senin atın
bayrağın
kınan yakılıyor
beyaz mermeriyle
delice düşüyor tehdit
merhametin ellerine

uzaktan vuruluyor karton
dudakların ıslatmayan dualar
nasıl yorgunsun
basit
yıldızlar gibi

delice yırtılan ümitler düşerken lebülozlardan
düşük sesle ağlıyor melekler

kum saati
ölü kahramanlıklar şaha kalkıyor
damarı kesik aşk
hissiz travma savaşların rengi



.