Günlerden hangisi?
unutuyorsun ne çok şeyi,
unutmak için yaşamak istiyorsun da
kalbin onun izleriyle dolu
bir çapa dünden,
ha biri ha ikisi; hepsi yara
çok sevdiğin arkadaşlar bela
düşmeyegör kendini
korktuğun aralık,
son vermeye çalıştığın can
takıntısız, eksiz güzeli
gözlerim dün kadar kara

otobüse tenzilatlı binmişim
orta kapıda durmuşum
şoför bağırmadan ilerlemiş
yürümüşüm en arka kapıya
seni beklemişim, gelecek gibi
günlerden bilmem hangisi
tutmuşum terli bir direği
üşümüş gibiyim de biraz
kalanı yok bu hikayenin
masanın ortasında acılarım
gözlerim sen kadar küçük

yürümüşüm, yola çıkmadan
pencerelere bakmışım çokça
kırmızı olanlardan vazgeçip
perdesiz olanlara sövüp
hiç dokunulmamış olanları
senin yüzünden seçmişim
senin için derken, teker patlamış
çok bir numarası olmamış
ellerimi götürürken suya
abdest aldırmışım ölü bir babaya
-baba, baba ne güzel kokuyorsun,
uyanmayacaksın, biliyorum
ama baba bak kuşlar uçuyor
baba yoldan sesler geliyor
baba insanlar ağlıyor, gülüyor
yaşıyorlar hâlâ
gözlerim yalan söylemedi asla

geldik, yolun sonuna nihayet
anılar bir hikayeden ibaret
yazdığım ne varsa yaşadım
yaşadığımı da yazdım, ağladım
bir koltuğum dahi olmadı
- baba, sarılabilir miyim sana?
hiç ağlamayadım kollarında,
ne ince, güçsüz; hissediyorum
mavi bir yalnızlık senden bana
gözlerim çaresizliği tattı sonunda

Günlerden herhangi bir gün,
kapı tahta, ayakkabılar yasta
bir basamak sonra unutacağım
tırabzanlarda parmak izin
gözlerimle sileceğim.