yavaş perdeler göğünde dans
sıra sende
ışık yuvarlanıyor sıra sende
cam kesiklerinde yeşil kırıklar
canımı acıtıyordu rüzgar esende

daha geride kalmamış olsaydık
hangi labirent sevebilir ki bizi artık
rastgele ve sarhoş
keşke o sevinçleri yaşamamış olsaydık

tanrım mavinin az altında duran şey
kapılıp içime bakıyorsun camlardan
biraz daha kalsan ya biraz daha
karanlık üşürken dudaklarımda

elin ellerin oluşana ne kadar dayanabilir ki
sıkıca saran kendine şarkılar söylerken
kanayan kalbini gösteremiyorsa eğer
rengi neden değişsin çiçeklerin
neden selamlasınlar baharı
ya da
mutlu bir telaşa açılan kanatlara
niçin yalanlar söylesin mavi

billur bir içimi duyguda gezdirme çabası
sebebi yok
sebepsiz seviliyor işleyen zamanın dibi
aniden düşüverir ya bulutlar düşüme
bulaşır gülüşlerin uykuma
kısılır avazım sensizlik diplerinde

koşarak değişen ben olmak istiyorum
yağmurları karıştırsam ve duymasan
umutları yeşerten ağaçlara neşe
son bir çaresizlik yalvaracak olsa
yeniden
filizlenir miydin benimle.