Bahar eksilmesin kapımızdan
Ellerinde kağıt mendil yerine
Baharı getirsin
Sokak çocukları evlerimize

I

bir nefret dalgası
aldı götürdü her şeyi
ağacın yeşilini
sevdanın güzelini
denizin dalgasına düştü yeşil
karışıp köpüklü dalgalarına
çarpıp kendini kayalara
yavaşça akıp gidiyor


mevsim döndü bulutsuz yağmurlara
gözlerinden düşen yaşlar gibi
ayrılığın kederinde
zindan duvarı yürek bir tarafta
bir tarafta şeffaf kırılgan
göçmen kuşlara ağlıyor arkasından
dur gitme
demeye dilim varmadan


baharı bekliyor yeşil
durmadan yağan örtüsünde mevsimin
güneşi özleyerek
gel diye bağırmaya güç arıyorum
sıcaklığını doldurup
taa derinlere
bütün gücümle bağıracağım
gel diye
gitmeden daha uzaklara
çağırsam geriye


koş şimdi yakalayabilirsen
yangın yeri aşklar
savrulmuş
çıkarsız dostluklar
koş nefesin tükenmeden
göçmen kuşlar taşınmadan güneye
koş yakalayabilirsen
hoyrat edilmemiş dostlukları

geceler uzun sohbetsiz
dostluklar ürkek

II

zamana düştü ayrılık bütün güzelliklerden
tam ortasındayken sevda denizinin
karardı hava
kara sevdaya
deliliklerimizi sınıyoruz
derin dalgaların arasında

III

ayrılıkların en acı deminde
seni gördüm düşümde
gel demelerimin zamanı
geçip gidiyor
gel !!
rüyalarımı basmadan karabasanlar
ak bir umut gibi gel
ırmaklarla
rüzgarlarla
yık artık
yık şunu
yoksa yiyip bitirecek
ağacın kurdu
koca çınarı

yaprağın yeşili
insanın güzeli bitmeden
gel