Havin

geldin mi
sırtını daya bir banka
iki şarkı bir resim
dalgaların koynunda
Kadıköy’ü dinle
deniz de kanıyor bak köpük köpük
hiç bu kadar delirlememişti
sana bu şımarıklığı
öyle valla
daldın mı garına
çıkma kal orda
usulca çığlıklarını yakala
bilmezsin huyunu
kardeşini hemen kıskanıverir o da



Havin

akşam olmak üzere
karanlığı karalamadan bırakma
herkes çekilsin evine bi’
sesini tut sessizliğin
kalabalığa sok yalnızlığı
tut elinden
kimseden fayda yok onlara
el gibi bakma
bir gözünle ağla
bir gözünle gül
yalan söyle tüm martılara
geldiği gibi gitsinler
fazlası aşk’a armağan
gerek yok gönül almaya



Havin

elini salla ona
n’aber de
sen de’ bi’
dinle bi’
öyle uğurla
gelemez lakayıtlığa
o kara şehri sar yeşil şalına
demli çayını tüttür
simit kır yanına
beter et yanık biletlerini
kal bi’ kadın
davetsiz rüyalar gibi ağarlasınlar seni



Havin

haziran gecesiymiş adın
bak
yıldızlarda da geçmiyor yad’ın
çünkü
sevda bir düğündü
az’ı üç gün üç gece
çoğu kırk gün kırk gece
o da geldi geçti
artık içinde öldüyse bu şehir
hiç bir kaldırıma düşmez gölgelerin



Havin

zaman uyudu
bulutlar yırtıldı
sen de devrildin
gördün
ederin kadar kalanın yok
balıkçılar aldı nafakasını
onlar işi biliyor
rastgele dönüyor
üşürsün
hadi gidelim
zaten
benim de es’me vaktim geldi







ŞİRİN KELEBEK