Onun olmayan hiç birşey uymazken üzerime
Sevebileceğim birşey söyleyin bana
Hatta sevinebileceğim, ki
Altın suyuna batırıp göğsüme asayım
Yitiklerimin yasına basmadan


Kırıklarımın doğurganlığını dölleyen tanrılar
Avucumda ölümsüz bir dudak iziyle
Sadece uykumda nefes almam için mi
Üflediniz ruhumu
Geride kalanımı saçlarından asarken
Aşina olduğum sesin ilahi notalarına
Ki, kimse seslenemez bana onun adıyla
Bir eşkıya iner şahdamarıma
Gerisi
Yağma. .






Bilmezler,
Nefesim aşka sadaka
Nefesim zamana ağır
Tokluk diye bir his hiç tanımadım sanki bin yıldır. .



Orada , teni gece bir kardan adam
Kuşlar konar ellerine
Elleri ki pencerelere açılan
Elleri masallara
Onu hep karıştırırım ben masal kahramanlarıyla
Severek bu şaşkınlığımı
Çünkü o kahramanla maviyim
Onunla gizlenirim ışıklar yanınca
Yalnızlık satan bu şehirde
Çirkin kahkahalı baykuşlardan korktuğum her gece.





Şimdi,
Hangi vakte adını bağırsam
Ölür atları tanrıların
Hiç doğamayacak kızım yırtar kanatlarını meleklerin
Gırtlağındaki ninni ısırır göğsümü
Büyücüler kelimelerini kocatırken süslü beşiklerde
Benim hiç durmadan ağrıyan başım
Ve göğsümde diş iziyle
Cennetten kovulmuş Havva’yım.