bir hayali avuç içlerinle tutamazsın..


zamAnın çöllerinden geliyorum/
alt dudağımda kuraklık/vaha
öğrendim bütün çıkmazlarını
denizlerini ve dalgalarını sonra
hırçın şehirlerin..

içinden geçip/tünellerin
lodosun savurduğu ipi kopuk
uçurtmalarda kaybettim
ANılarımı ki
çivi izleri kalmış bir ağaç
gövdesi gibiyim şimdi..
kırıp bir sonraki dalı
fırlatıyorum yere/
yalnızlığım iki parça artık
ve savaş kıyılarıma kadar yanaştı
bütün gücüyle
aklımda avuç içlerimden kayan
bir AN ve başka/hiçbir şey…

hı hı

evet/ kör ebeyim bu oyunda
sobe! diye bağıramam kendime

dur/dum.

ve sen,
sıyırıp mavi göğü omuzlarından
gümüş bulutların altında bırakıp beni
kaçıp gittin.
boşluğuna karanlığın.

ölürken hücrelerim ve kırılırken hayallerim
söyleniyordum/
hiç öpmediğim parmak uçlarını çekerek
ağız boşluklarıma
bildiğim her şeyle
susarak sana/susayarak
bir sigara yakıp
yüreğimdeki dumanı
yarama bastırıyorum.
savrulup gidiyor saçlarında
külün ki

bir ölümlü
ruhunu kaybediyor.

zaman geçiyor
aradan ve yaradan

olduğu gibi duruyor
koklanmamış TENinin kokusu

sen ki en bilge yanıydın duygularımın

gel……..

yüreğimi yurt say kendine..





(…)


sevgimle..