19
Yorum
52
Beğeni
5,0
Puan
2534
Okunma


Bir dünya düşten kaçtım yine soluk soluğa
Kentler birikirken içimde
Ellerini ve gözlerini hiç tanımadığım kentler.
Ben kirpiklerinde çiçekler büyütüyorum
Yazamadığım şiirlerin yüzünü saklıyorlar
. Bir mavinin avuçlarını rendeliyor güneş
Yağıyor içimin taş sokaklarına
Yağıyor
Anlık düşlerin tutsağı ruhlar .
Gözleri kapalı yabancı
Kalbi taş kesmiş sevgilisini arıyor
Yerdeki bulutları yaralıyor biri
Biri damdaki kedinin kuyruğunda can veriyor
Sen
Pencerenin ardına saklanan
Sobe !
Tüller seni ele veriyor
Dolaşıyor
Hep aynı yerde cümlelerim
Taze gelin şu fesleğen
Mevsimler sözümü dinlemiyor
Şu atlar ve zihnimdeki ayak izleri
Giden,
dilinde küf tadıyla bahar
Aynada kefaretini ödemiş gün
En fazla bir şiir kadar sürer aşklar
Tenimde beyaz kağıtların kokusu
Sesinle sevişmek bir şiir kadar.
5.0
100% (26)