Saat 23:45
Gökten üç alem düştü
Ve kırılmaz bir kaleme tutundu zikirlerimiz.
Şiirlerin içine güneşi sakladık diye,
Yıldızlara kör kaldı gözlerimiz.
Gözlerime bak Usta,
Gözbebeğimde büyüyor durdurulmaz umutlar,
Ki umutlar her gece yarısında Tuna’yı fısıldar.


Şehirli düşlerimi bıraktım ışıklı caddelere.
Aynı yolda yürüyen ,
Ama bir birinden habersiz iki taşralıyız seninle.
Tarih de biliyor bu yolun çatallandığı yeri,
Bir de inanmadan okunan ayetleri.
Gözlerime bakarsan görürsün Usta!
İnadına yaşayan ve öldü sanılan dirileri.


Ak yalanların ortasında,
Yaşatmak için ölemesem de
Şiirimsi bir hakikatti ardın sıra koşan.
Ya da ipeğe sarılı bilenmiş bir hançer…
Bakma sen aşka teslimiyetime
Sandığın kadar çocuk olmadım; hepsi bu işte…
Avucumdaki gemileri yakılasıdır sandım Usta
Oysa ki
Saçlarıma bulaşan fırtına kadardı hayat
Ya da
Alın terini kurulayan bir dudak darbesi…


Saat 23:45
Gözlerime bak Usta,
Kirpiğimin ucunda bekleyen bir gözyaşı var.
Sen ağlamayasın diye,
Senin gözlerinde nöbet tutar.
Gözlerime bak Usta
Beni kan değil gözyaşı tutar.