Sen ki, kavuşmamış kolların ırmak boylarındaki aşksın
Gözlerindeki ummanlarda beni çok uzaklara taşıyansın
Sen ki, türkü gözlerinin ormanlarında çıralar yaktıransın
At göğsünü ağrıtan korkularını, gel de çöz prangalarımı.

Senin için yazılmış destanlar, zümrüd-ü anka kuşuna sor
Kaf dağını aşamadı âşıklar, yara sevda yarası, ateşten kor
Ölümleri getirse de bulutlar, cennetine çıkar yârim her yol
İsyanları saklasın kitaplar, güvercin bakışlarınla ruhuma dol.

Hangi tanrının göğsündeki dövmeyse ismin, açıver kapılarını
Tutuştur gönlümü mavi düşlerinle, değiştirme sen yazgılarımı
Yasaklı bir ten ol sorgularınla, öğüt değirmen gibi coşkularımı
Yıldızlar çaldım göklerden, çıkarırım üçüncü dünya savaşlarını.

Ben seni severek atıldım yangınlara, sönmedi içimin volkanları
Sen yüzyıllarca söken şafağımsın, seninle çarptım yüzüme suları
Çığlıklar ekeceğim sonsuzluk tarlalarına, bekliyorum ah baharları
Seninle bütünden koparılmış parçayım, boşa çiğnesem de ah yılları.

Selahattin Yetgin