Ucuz bir yoksulluk güncesidir hayat
Geçmiş zaman tableti avuçlarımızda
Hüzünlü bir Anka kanadıymış ayrılık
Kendi külünü savurur hep umuda

Aşk tende kancık bir kurşun yarası
Göğüste biçare bir içleniş yaması
Vurulmuşum devasız yokluğuna
Say ki, çılgın bir bedelin travması

Yurdumda uğraksız çardaklar
Özlem kendi sarayında kayıp
Usuma sığmıyor burukluğum
Adın biçare ruhumdan damlıyor

Sönmemiş yıldızlar biriktirdim sana
Umarsız bir kadehte sarhoş naram
Kayıp kentlerin çürük darağacındayım
Emzirilmemiş çocukça muhtacım sana

İyileşmeyecek bir yarayım kendimde
Çıkrıksız kuyularda ara yar cesedimi
Kimliksiz bir gezginim ben yüreğinde
Aşkın sınırlarıyla çizdim yüzölçümünü

Çürümüş ağlarda yosunlu bir balığım ben
Firari çığlıklar biriktirdim sana gövdemde
Menekşeler yetiştirdim mor kıraçlarımda
Arama yüzümü artık korsan afişlerde

Zamansız düşlerin terli yatağında
Nefessiz bir karabasandır yaşamak
Seviler uçurumuna yürüyoruz biz
Bir toz bulutu çöreklenir dudağımıza

Dağılmış ciltler gibidir mutluluk
Hangi dikiş bitirir yamalı özlemleri
Hangi yudum dindirir susuzluğumuzu
Kirpiğimizde biriken aşkın tozuymuş hayat

Kal gözümün merceğinde bırakma beni
Suda yaprak gibiyim düşündükçe seni
Her sabah yüzüme çarptığım suyum ol
Doyumsuz düşlerle sar yoksul gövdemi

Selahattin Yetgin