/...biz fecri karanlıkta beklemedik mi zaten,
ki karanlık değil miydi aşkı törpüleyen.../


Akşam çökmüştü...
Dizlerimde kalp kırığı sızılar vardı,
Saçlarımda yanıp sönen kırmızı ışıklar...

Baş kaldırdım pencere kenarı bir bekleyişe..
Alnımda yalnız bir yazı,
Avuçlarımda daha da yalnız ve silik çizgiler...
"Unut" dedim,
"Unut gitsin..."


Yağmur da yağmıyordu aylardır...
Sobada kömür yanıyordu,
Benim ömrümde koca bir ömür...
Masamın üstünde,
Yarım bırakılmış masal metinleri,
Bir deste kara kalem,
Boş bir defter...
Bir de
Benim özlediğim,
Yağmurunsa ertelediği tebessümler saklıydı...
"Vazgeç" dedim,
"Vazgeç karanlığı kovalamaktan"
/
biz fecri karanlıkta beklemedik mi zaten
ki karanlık değil miydi aşkı törpüleyen...


ve aylar sonra ilk kez kapı çaldı;
Yağmurla birlikte...
Adımlarım benden ağır...
Dudağımda derin ve sessiz bir bismillah...
Beklediğim yolcu kör,dilsiz ve sağır...
/
İçeri aldım,
Yara bere içinde...
Elleri cebinde,
ve saçlarında ayrı geçen on beş yılın yükü...
"Saçların...?" dedim
"Yirmi beşimde de vardı o beyazlar ;sayardım tek tek...
şimdi siyah telleri sayıyorum gülümseyerek."

"ellerin" dedim...
Daha da derine indirdi cebinde...
"Fakülteyi bitiremedim yokluktan,
Madende çalışıyorum,
Çok şükür ekmeğimi karanlıktan kazanıyorum.
/
Anam gideli üç yıl oldu,
Babam geçen yıl kayboldu...
çok aradım...
çok..."


"Ellerin" dedim ısrarla...
eğdi başını...
"Sana yazdım aslında,
postaya veremedim bir fırsat bulup da...
Affet diye,
Bekleme diye
Unut diye...
ama postaya veremedim işte.."
/
"Ellerin" dedim bir kez daha
"Uzat ellerini."
Altın bir halkaydı görmekten korktuğum
ya da silinmiş kalem izi anılar...
/
Daha da eğdi başını,
Buruk bir tebessümle:
"Bak dilşade!
Ekmek kavgası kolay değil yerin dibinde.
Ellerine nasip olmadı ellerim...
Düşlerimi,
Gençliğimi,
bir de
Sol elimi bıraktım madende...
Ekmek kavgası kolay değil yerin dibinde..."