Sonsuz olmak mıdır her gecenin bıraktığı
Yoksa onsuzluk mudur her geceden sabaha çıkan.
Bilemediğimiz cevaplar gibi hayat.
Olmaması gereken her yerde çıkar karşımıza.
Silik bir pişmanlık bırakır geriye.
Ve yaşayamadığın günler dizilir etrafına ;
Unuttun mu bizi ?

Çok oldu öğreneli yaşamayı.
Yaşayamıyorum.
Nefes aldığım her günden kaçıyor,
Başka bir yarına sığınıyorum.
Ve her başlangıcın bir ahı
Her sensizliğin yokluğu gibi tebessüm satıyorum.
Yanımda onlarca maske kalbimde bir yokluk ;
Unuttun mu beni ?

Bir vedadır yaşadığın her an.
Geçen her saniyen kadar geçmiş
Geçecek her saniye kadarsın gelecek için.
Üzerinde sonsuzluğun ilk armağanı,
Kaybettiğin her gülüş,
Hiç olmamış gibi sevdiğini ölüm
Ve hep varmış gibi beklediğin bir aşk.
Olmadılar hiç bir zaman;
Faili meçhuldu,
Adı sadece S’onsuz.

’Geriye’ diyemezsin hiçbir zaman
Olmamışlığın hissi gibidir biten herşey.
Hatırla ilk acını.
Bak hala taze gözlerindeki her o’nda.
Hani anlatılmayan birşeydi şu aşk
Hani bitmez denildiği anda bitmeye başlayandı.
Sonsuzdu onun olmadığı her gün
Onsuzdu yaşadığın her hayat cehennem.
Yaktığın her el sahipsiz bakıyor şimdi ardından ;
Olmadık mı hiç ?

Zamandır her gidenin arkasından bakar.
Gelmeyeceğini bilse bile çağırır her umudu.
Yarına bir keşke! yaşadığı sonsuz anın,
Bulamadığı ilk seni terk ettiği başka bir sende.
Ve günler dizilir rakamları kaybettiğin bir savaş;
Hiç olmadığın her günde var olmak mıydı kolay
Yoksa kolay mıydı bakmadığın her aşkı sahiplendiğin zamana.

Ölüm diye okudum seni;
Sen giderken başka bir hayata.

Vesselam.