AĞACIN SEVDALI DALI

"Uzaklara bakalım, yakını görmek için."

Gönlümün kuytu yerleri şimdi virane,
Dilimde bir ezgi sineden sineye...
Bizi birbirimize bağlarken ağacımın dalları
Sevdalı olur...

Gecenin karanlığını gümüş rengine boyarken,
Gözler oklar gibi saplanmada
Kalbe vurdukça semadan mehtap...

Oturup uzun uzun baksaydık,
Konuşmak nasıl olsa gene olurdu iyi - kötü
Bir akşam serinliği yayılırken odamıza,
Her şeyi ince ince düşünseydik ve anlayabilseydik.
Yaşamı-ölümü, hüznü ve sevinci,
Bütün her şeyden zamanla vaz geçseydik...

Belki de boşa geçti hayatımız, nedensiz bekleyiş,
Bu da bir ayrılık, hasret duygusudur.
Ne olurdu her şeyi unutup, yeniden başlasaydık,
Ama ne yaparsan yap en başa dönülemiyor işte!

Ne yapıp yapıp o ağaçtaki sevdalı dalı unutmalı,
Gövdemizden kuruyanları kırıp atmalı
Ve rüzgârla gönülden düşen yaprakları...

Figen ANAR