bugüne dek
güzelliğine ve gelmeyeşine bin sual ettim
acep hangisi cevap bulmuş ki
huzurlu bir kent adamı seçildim

bir bakışın, çaresiz kaldığım çehresinde
durduğu yere aşk diye yazılmış
kader tılsımının belki de en büyük ikilemiydi
başlangıcın, o alt üst eden denklemi

gecenin, gökyüzüne bıraktığı seçkin yıldızlarıyla
aydınlığın mahsenine düşmüş gibi
tek hecenin diyarına yolculuk etmeye başlayışım
belki,isminin manasından doğan ufuk oluşundaydı

ah dertsiz başıma dert edilmiş
hayali tebessüm goncası açan
okutamadığım mektupların dikenliği şimdi
gözyaşımın gölgesine vuran dizelerin rengi

secde sonrası duam’sın hep
ama
ama dururken bir köşe de bunca vaktin olasılığı
tenimde ki hasretin nasıl incinmesin
kahır, yıldızlarla odama düşmesin

mevsimlere perçinli gönül kuraklığım
ıslat şu yokluğunu sabah rüzgarında
uyandır beni
o goncanın açtığı en güzel masalla