NASIL DERİM NASIL SÖYLERİM
ARKADAŞIMIN AŞKIYDIN SEN

Ne bu isyandır bugün günlüğüm,için biraz karanlık sanki hüzün
İs kokuyor siyah harflerin ,kalemin sanki beyazına küskün
Ruhun da tonlarca ağırlık
kimi çağırayım ki çekilsin o yükün
Hiçbir sesi duymuyor kulaklarım
olmayan hayale mahkum

Şu anda bir dolu ses hiçbirine aldırdığım yok, kimseyi duymuyorum
Bir ışık demeti belkide ,karanlığın içine süzülür diye bekliyorum
Üşüyor muyum?hayır,titriyorum,
kim bilir belki de şu an korkuyorum
Bir köşede kalemim hayalini çizdi bak
onunla şimdi konuşuyorum

Kanım buz gibi konuşmuyorum ama yinede sanki hissediyorum
Tutuyorum hissetmediğin ellerimi
buz gibi dokununca ısıtıyorum
Neyin var diye sordun nihayet,
her şeyi anlatmaya başlıyorum
Anlatırken canlandın hayalimde ,
şimdi sarıldığını hissediyorum

Evet şimdi o hayalin sert bakışların altında uğrarken o şefkatinle
Acaba gerçek sıcaklığın olsaydı bende nasıl olurdu nefesinle
Nabzım mı dururdu? o an donar kalır mıydım?
korku her seferinde
Neyse işte sen bilmeden yaşa benimle,
uyar beni olur mu hep sesinle..


çünkü ben seni duyuyorum...