Buz çiçeği koydum adını—
çünkü susuzluğa dayanıklı;
Yıldız çiçeğine benzer
o omzundaki apoletler.
Ateşin tam orta yerinde
hayata sarılırken yine
En şiddetli güneşte bile
susuzluğa direnirken sen…

Buz çiçeği koydum adını,
Dayanıklı, güzel ve özgür.
Buz çiçeği koydum adını,
Umudun, gücün simgesi
taşıdığın o sağlam omuzlarda büyür.

Memleketine naklettiler
halsiz ama solmayan canını;
Yaldız yaldız parlak renklerde
görsünler diye başarılarını.
Yerde sürünerek giden o gür
komando yapraklarını—
Buz çiçeği koydum adını,
hiç soldurmasın umutlarını.

Parlak renkli siklamen pembesi
yıldız çiçeklerin,
Sakın solmasın,
çoğalsın hep güçlü düşlerin.
Arsız olsun toprağa düşen
tohum gibi sözlerin;
Buz çiçeği koydum adını—
yaşasın hayallerin.

Şimdi hastanenin bir ucunda
yatarsın bedeninde acı;
Ama bana döndüğünde
gülümser hâlâ o gözlerin—şakacı…

Buz çiçeği koydum adını,
delikanlı, korkusuz binbaşı.
Önemli değil içimizde aşk,
yollar uzun da olsa sonrası…
kızıl kiremitler romanından