0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
85
Okunma
Ben mi geç kaldım hayata
Yoksa hayat mı erken çıktı yola
Bilemedim
Kapılar açıldı kapandı,
Her birinin ardında ayrı bir ben kaldı
Koştum bazen, nefesimi unutarak
Bazen durdum, dünya yürüdü önümden
Kum saatinin taneleri,
Avuçlarımda kayboldu sanki
Tutmaya çalıştıkça hızlandı
İçinde saklı ne varsa
Ama anlıyorum şimdi:
Hiç kimse tam zamanında yetişmiyor hiçbir yere
Kimseye
Kimimiz biraz erken büyüyor
Kimimiz biraz geç uyanıyor kendine
Yol yine aynı yol, biz yine aynı biz
Ama zamanın tanımı yok hiçbir yerde
Belki de hayat bizi kaçırmadı,
Biz de onu…
Sadece başka duraklarda bekledik birbirimizi.
Ve şimdi anlıyorum,
İnanıyorum
Aynı kavşakta karşılaşma ihtimalimiz hep var.
Bu da yetiyor içime bin ümit serpmeye
5.0
100% (3)
