Karışık uğultulu sesler… savaş ordularını topladım içimde
Gözü kapalı, kör güçler… kımıldanıyor derinlerimde
Aldırmıyorum artık, sadece neşeli gülüşler olacak
“Son günün bu,” deseler bile

Ben cennetin içinde, dünyanın başkentindeyim belki de
Kelebekler yanımda, şelalenin sularıyla kavga ederken ellerim
Doğanın yeşil sesleri değer usulca tenime
Islanıyorum şimdi, telaşsız… en değerli saatimde

Yasa koyan direnişçiler kaybolmuş burada
Sadece doğanın tertemiz suları var bu bedende
Utangaç pembeler eksildi yaşlandım artık
Çizgilerimi ıslatan su zerreciklerinin dokunuşunda

Gözlerimi yumdum; serinlikler akıyor içime
Ölümün karşıladığı denizi hatırlamak istemiyorum
Korkulu kıyılar yok bugün
Sıcacık bir odun ateşi var bir sahilin ucunda

Kurunayım kutsal dediğim kıyının tam kalbinde
Pandora söz verdi, o kutuyu açma diye
Attı denizin en dibine

Dünya çok güzel şimdi
Turkuvazların içinde sevişirken
Yalnızlığımı bölen suların sesinde…