Sen bir kardelen din yüreğimin dağlarında
Karların içinde açan en güzel çiçek
Yorgun ömrümün ortasın da en güzel güç
Sensiz geçecek hayat say ki artık bir hiç



Bana elimi uzattığımda tutacak kadar yakın
Sarılmak istediğimde dokunamayacak kadar uzaksın
Olmadığın zaman dilimlerinde
Seni düşünüp ekliyorum eksik yanlarıma
Sesini sürüyorum dilime damağıma
Derin bir iç çekip acıyorum bir sana bir de bana



Özlediğimde gözlerini gözlerime gösteriyor
Gülümsüyorum
Ardından garip bir uğultu başlıyor aklımın firarında
Seni sensizken bile ne çok özlüyorum
Ve hiçbir şeyden korkmuyorum
Anlamsızca



Dizlerinde dinlemek vardı hani o en güzel şarkıları
Yaşanmış türküleri
Sesinde buluşan ezgileri
Bazen hiç bilinmeyen denklemleri, çözmek gibi
Sevgiyle çözmek seni
Kırılsa da gülüşlerimiz
Sessizliğimizde yeşeririz, gizli gizli




Bazen çözümü olan ama uğraştıran
Ve düşündüren keyifli bulmacalar gibisin
Bazen de sevimli küçük bir çocuk
Neşeli, keyifli, sevilesi bir çocuk



En güzel sebebisin beni hayata bağlayan
Gerçekleri görmemi sağlayan
Korkularım olsa da sana ve hayata dair
Sen bendesin bel ki sadece gerçek değil hayalisin düşlerimin
Umutların arasına sığınmış
Güz kokan yarınlarda
Haydi, düşlerim beni bağışla

s.ç