Hasretin köz gibi düşünce ciğerime
Katran geceler ok gibi saplanır yüreğime

Ay doğmasın yıldızlar ışımasın bu gece
Yıkılsın ülkem ne han kalsın ne ece

Kaşlar ordu yürütür kirpikleri taht yıkar
Şefkat nazarlarında damar damar aşk akar

Bal gözlerinde abıhayat fışkırır
Seni anmayan dudak gece gündüz hıçkırır

Altın kemer ne yakışır o incecik beline
Hasret kaldım gülüm kızıl saçlarının teline

Yüzüm yüzünden dönse safran gibi sararır
Senden uzakta gönlüm günden güne kararır

Düşmese üstümüze o maralın gölgesi
Biter mi bu dünyanın katmer katmer çilesi

Varlığının sıkletine deniz taşar dağ göçer
Gülüşünün pırıltısına bu can demet demet gül biçer

Daha ne kadar sensiz gün doğar gün batar
Bilir misin bu yürek hala her an sende atar

Git artık ufkum bürünsün kızıllığa
Sensiz bırak da beni düşeyim yanlızlığa

Bitti bu hayat hala bir ömür müyüz
Toprak olsak bile söyle biz çürür müyüz