bir dilek daha tut gecenin mavisi gözlerinde parlarken
bir kez daha içelim
söylenmemiş türkülerin gizli nakaratlarıyla büyüyen
ıslak yüreğimin baş harflerinde saklı özgürlüğümüze



bahtı yazılmış insan ömrünün, kaç kelamda daha yazılır eksik günleri
eskitilmiş aşkların naftalin kokusu sinerken düne



’’sen hiç mi bahar görmedin’’ derken dillerin
avuçlarında bahara erdi ellerim



hiç bir acıdan nasibini almamış hayatların
üstü örtülü yalancı başakların
bir de dalgası kıyıya vurmayan denizlerin
en uzağında boy vermiş yüreğin



süslü harflerle başlamaz en büyük gönül yangınları
ben senden evvel güne doğmadım
gün dönerken senden sonrasına



toplayıp tarihi kasırgalarını geçmişin
yıkayıp yüzümüzdeki hüznü
uyanıp aşka her sabah yeni bir canla
ömrün toprak kokan yeşilliklerinde
büyüttüğümüz tüm nefretlerin üzerine ektiğimiz sevdayla
bir kez daha haykıralım zamana


her nefes bir umut, her umut özgürlüğümüz
buda son sözümüz..

s.ç