0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1217
Okunma

Küçük-büyük hiçbir adımımın,
Doğru dürüst bir kaldırıma kavuşamadığı
Gri renkli bir tren istasyonunda
Sarılabileceğim çocuklar aradım.
Ölüm taşıyan vagonların ardından bakarken
Ecel vakti gelmiş peronlarda bekleşen
Ve teri misk-i amber kokan evladını;
Kanının kokusundan tanıyan anaları gördüm.
Sonra anladım ki;
İstanbul ’da çocuk olmak kolay da
Şam’da Halep’te baba olmak çok zormuş...
5.0
100% (1)