Yönetmeni “kader” olan,
Senaryosu "alınyazım" tarafından yazılmış
Acıları ile çok meşhur olmuş bir filmin;
En ağlanacak sahnesiydi gidişin.

Gitme dememek için çok ısırdım aklımı ama
Zehrini akıtmıştı bir kere ayrılık.
Yanıma alabildiğim kadar kalabalık alıp,
Uçsuz bucaksız yalnızlığıma doğru gittim.
Nereye gitsem sana çarpıyordu yüreğim
Ve nereye çarpsam sen kanıyordu hayallerim.

Meşrebi zor bir aşkın
Mağribi olmayan tarafındayım
Yeri yurdu işgal edilmiş bir belde gibi,
Seninle işgal edilmiş bir sevda halindeyim
Kıraç kalbimin tüm toprakları seni bekler
Gelirsen güller açarım, gidersen güzler

Yoksul bir düş seni hayal ederken düşüyor uykusundan
İnciniyor kirpiklerinden düşen birkaç damla yaş
Acılarım sızıyor yüreğimdeki yaraların dehlizinden
Kekeme bir rüya seni çağırıyor sabaha kadar
Uykularım sırılsıklam uyanıyor yine uykusundan
Gidişin bir anlık ama gelişin bir ömür sürüyor
Meğer umutsuzluktan da ölürmüş insan.

Gidişinin ardından ağıt yakıyor tüm harfler
Ve kaçışıyor sokak aralarına tüm kelimeler
Sanki kan kırmızı kanıyor damıtılmış tüm cümleler
Tüm öyküler sağ kalmış üç beş harfin peşinde ama
Eğer sen ardına bakmadan gidersen buralardan
Mutluluk çıkmaz bu kadar hüzün giyinmiş harften.

Yokluğun sadece ömrümün geri kalanını değil,
Kumdan saatlerin kumunu bile tüketiyor.
Sen olmayınca akrep yelkovanı kovalamıyor
Zaman sanki duvara asılmış bir yalnızlık tablosu.
Seni anlatan cümlelerimin metabolizması bozuluyor
Kıyıya vuruyor yaprakları yosun tutmuş tüm heceler,
Ve çok bitkin düşüyor kalemin sana değdiği geceler.
Söylerlerdi deniz havası adamı çarpar diye ama
Bilemezdi tecrübesiz yüreğim, bu denli çarpılacağını
Deniz gözlerin çarpmadan önce…



Sesi ve soluğu ile şiire değer katan Deniz Pınar’a çok teşekkür ederim...