Değerli kardeşim.Büyük şehirlerde yaşamak çok zor.Ne diyor büyüklerimiz gurbet adı bet.ben sizin bleonun dayısı olduğunuzu biliyorum.eğer büyük şehirde mutlu değilseniz dönün gelin memleketinize.bakın ilimiz hem büyükşehir oldu.çok zor gurbette yaşamak zor.gerçi bende buralı değilim izmirliyim ama ben buranın insanlarını ve havasını seviyorum.izmirde çok acılar çektim hiç özlemiyorum.birtek kardeş ve akrabalarımı özlüyorum o kadar.şiirini,z çok anlamlı ve güzeldi.derin izlerin kokusu vardı şiirde.büyük şehirde mutlu değilsiniz ama bazı sebeplerdende memleketinize gidemiyorsunuz.Allah yardımcınız olsun.....


Değerli kardeşim,şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.şimdi şiirinize ve yorumuma uygun şiir veya iki söz ekliyorum.hoşçakalın.



Gurbet o kadar acı ki ne varsa içimde

Gurbet o kadar acı ki ne varsa içimde


Gurbet o kadar acı ki ne varsa içimde
Hepsi bana yabancı, hepsi başka biçimde

Ne bir arzum ne emelim, yaralanmış bir elim
Ben gurbette değilim, gurbet benim içimde

Eriyorum gitgide, elveda her ümide
Gurbet benliğimi de bitirdi bir içimde

Ne bir arzum ne emelim, yaralanmış bir elim
Ben gurbette değilim, gurbet benim içimde.


Güfte: Kemâlettin Kâmi Kamu

VAH EŞEK KAFAM!

Yılların sisi birikmiş alnıma,
Kırk yıl önce bir sapan taşına,
Pervasızca harcadım başımı, ahmakçasına
O günden sonra ne kaldı beyin dağarcığımda
Alnı buruşuk orkestra şefi gibi ayakta,
Koro başka alemde ben kendi havamda!...

Hep şef oldum kimse laf kondurmadı bana,
Bir sapan taşı daha gelseydi sol yanıma,
Belki dengede dururdu omzumdaki kafa,
Kafamı yastığa koyduğumda,daldım derin uykuya,
Ne koro var karşımda ne de cambazlar arkamda
Bir rüya ki yürüyorum köyümün çamur yollarında!...

Günler ayları,aylar yılları kovaladı ama ulaşamadı bana
Dört nala kalkan at gibi çılgınlıklarım üstümde
Yalan dolan kahpe kurşunlar saplansa yüreğime,
Şef oldum şef,parmakla gösterildim gazinoda,
Beni benden çalanlar karşımda gülüyorlar yüzüme
Tüm karanlıkları çıkınlayıp gömleğime,gidiyorum bu gece köyüme!...

Asfalt yollarda yaya yürürken bakakaldım sürülen toprağa,
Sökülen otların burcu burcu kokusu geliyordu burnuma
Daldım gittim,benden habersiz savrulan kırk yılıma
Hangi dala kondu,kim bilir nerede gizlendi bir gönle
Kırık duygular arasında kaldıramaz oldum bu bedeni yine,
Anlatamadım şu eşek kafama,bu şehirden yar olmaz anlasana!...

Gün batmadan önce durmuşum bir kayanın üstüne,
O temiz bol oksijenli havayı doya doya çekiyorum içime,
O günlere yaptığım ihanetin bedelini peşin istiyorlar bu günlerde
Her sabah apar topar koşuyorum oksijen solumak için iki saatliğine
Bir sapan taşı yerine,belki üç taş gelseydi beynime
Tencereyi kaynatmak için üç taş olsaydı,hiç gelir miydim bu şehre!...

Nasıl geçti gençlik bilmiyorum ama,ihanetin bedeli bu her halde,
Hayat,tarla,bayır,yazı ve dikenler içinde geçer mi böyle,
Söylenerek gidip geldiğimiz o yollarda aldığım bir nefese,
Yemin ediyorum bu şehrin tümünü satarım o sadeliğe,
Çamur olsa da köyümün yolları,yüreğim temiz kalırdı yerinde,
Ey zaman! Kırk yılımı peşin aldın,ne verdin karşılığında elime!...

30.04.2013--15.40-16.30
Esenevler-ÜMRANİYE/İST
EROL KEKEÇ.

Evet hayat zor inişli ve çıkışlı bir yoldayız yaşamak için başarmayada mecburuz, şairemizin kendisini ve hayatını dizelendirdiği güzel bir şiirdi, şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

Bırak gel istanbul'u ne gereği var geçinmek zor gel çalış insanların lafına bakma bizde dayımızı görelim sarılalım ya özledik :'( şiir olarak güzeldi lütfen gel artık ailenizin psikolojisini bozmayın erol dayı lanet olası istanbul'da eğer gelmezseniz seneye ben örgüne gideceğim inşallah istanbul yazarım sizi de görmüş olurum selametle kalınız duanı esirgeme benim için ben cümlemize dua ediyorum Şiirin çok güzel yüreğine sağlık

BİLEO. tarafından 4/30/2013 10:53:04 PM zamanında düzenlenmiştir.