Esmer yanaklarını öptüğüm gün
Yakalanmıştım adını bilmediğim maraziye
Çok sonradan hummalı bir sıtma nöbeti deyip
-Geçer dediler
Geçmedi
-Ayık değilsin dediler
Zaten bıttım sabununu kokladığımdan beri
Hiç ayılmadım ama hiç ayılmadım..

Kaç şafak geçti
sayısını ben de bilmiyorum.
hareli gözlerimi açtığım gün
isle lekelenmiş mor renkli sabahlarım
bir kamu morgunda filizleniyordu..

filizlendikçe de,
Kederli alacalarım biraz daha vakarlaşıyordu.
Ağırlaştıkça,
Tebeşir gibi bembeyaz yüzüme balçık kokusu siniyordu
Ve hiç bir geleceğin artık beni paklamayacağını biliyordum…
Evet hiçbir geleceğin!!!!

Oysa ne gelecekle nede ölüm denen karanlık zilletle
Hiç alışverişim olmadı..
Tanışmakta kısmet olmadı..
Hani olsa da olur olmasa da..
Tınladığım yok…
Sadece yüreği ezilen
Bir gencin mum gibi erirken
Dağları paramparça eden
İsyanına dayanamıyorum…

Ve sen horozların erken öttüğü
İzbesi hüzünlü bir şehirde
Kaç defa ölüp ölüp dirildiğimi biliyor musun?yaşarken!
Neyse kime anlatıyorum
Henüz yaşın genç ölürken anlarsın!!!