Bir çığlık yansır kulağına
Bütün benliğinle duyduğun
Neydi ötekilerden farkı bilmiyorum
O günden sonra
Cama çarpan her yağmurda ürperir
Kendimi evsiz insanlara yakın hissederim



Kaderin uzayan yolunda şekillendirdiği hayatlar
Asıl kimliğini tutmayı başaramadan
Tarifi amansız çile gibi
Güzel ve çirkin gibi birbirine zıt dünyada
Yaşamaya çalışıyorlar



İmam olmasına gerek yok ki
Dua ederler saatlerce dizlerinin üzerinde
En saf halleriyle titreyen dudaklarında
Umut yüklü hayal yüklü
Cennete giden yolun yarısı bu olsa gerek



Bir gün dirilir elbet çehresi
Avuçlarında karıncalar
Havanın sert soğuğunda ayaklarını
Taşları söker gibi üşümesin diye yere vuranlar



Belki bir müjde doğar gök kapısından
Çabuk uçan toygarlar gibi bir ses
Ve dudaklarında huzur bulan bir ekmek içi
İklimlerden yağar sağanak sağanak lahuti...




Ümmühan YILDIZ.