Dağların mavi gölgelerinde
Gizem süren ey hayat!
Yine sana doğru koşuyorum
Kanat gibi açarak kollarımı
Harmanlanıyor içimdeki sesler eskisi gibi
Mutluluktan azade bir halde


Sen miydin hücremin en uzak yerinde bile
Gün ışığını tende aynı sıcaklıkta doğuran


Sen miydin ilk defa uzaklara dalmadan
Gönlümden geçen şarkıyı benimle mırıldanan
Yoksa, dinle bak
’’Şimdi tam zamanı yeniden sevmek gerek’’


Dudaklarım kendinden emin
Güne kurarken köprüyü
Dökülür birer birer yürek seli
Sardunya çiçekleri arasında
Sen ezberle benim yerime
Yeni umutları


Nefesim açılır,
Rüzgâr öpücüğünü yanağıma kondurunca
Gümüş aynada parlar güzelliğim


’’Ayna ayna söyle bana’’
’’Yok olmadı, duyamadım’’
Bir defa, bin defa daha
Gün doluyor ve ben gözlerimi kapatıyorum
Kozalak halimle


Hayat sen hep benimle kal...




Ümmühan YILDIZ.